Οι κονωνίες διαφέρουν σημαντικά ως προς το τι θεωρούν "κοινωνικά επιθυμητό" και τι "κοινωνικά ανεπιθύμητο" όσον αφορά την συμπεριφορά ανάμεσα στα άτομα της,συνεπώς,διαφέρουν ως προς το τι προσπαθούν να εμποδίσουν ή να προωθήσουν.
..
Υπάρχουν ορισμένες βασικές μορφές των δια-ατομικών συμπεριφορών,που αυτορρυθμίζονται όταν η ανεκτικότητα κυριαρχεί ανάμεσα στα μέλη μιας κοινωνίας :
..
Α.
Ο ανταγωνισμός αποξενώνει τα μέλη μεταξύ τους,οδηγεί στη συνεχή επαγρύπνηση,σπατάλη χρόνου και ενέργειας,ενώ,
η ανεκτικότητα εξασφαλίζει στον καθένα ένα χώρο δράσης και ένα συνοδοιπόρο και βοηθό,
επιτρέποντας να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο και ενέργεια σε άλλα αναγκαία ή χρήσιμα έργα της ζωής.
..
Β.
Ο ανταγωνισμός δημιουργεί σχέσεις εξαναγκασμού και όχι ελεύθερης βούλησης.
Δημιουργεί αντιδράσεις και αντεκδικήσεις και άλλες μορφές αποκατάστασης του τρωθέντος
από την εξαπάτηση,εγω'ι'σμού ' πράγματα ανύπαρκτα σε μια κοινωνία με βάση την συνειδητή ανεκτικότητα.
..
Γ.
Η ανεκτικότητα ενισχύει την ενότητα της ομάδας,
αυξάνει το μέγεθος και την ισχύ της,
αυξάνει την αφοσίωση ανάμεσα στα άτομα,
προσφέρει νέες ασφαλιστικές δικλίδες αποδεχόμενη τις πιθανές ατέλειες και αδυναμίες των ατόμων,
δημιουργώντας νέους ενδο-κοινωνικούς δεσμούς,
τοποθετώντας το κάθε άτομο στην αρμόζουσα θέση,
με βάση την αρχή της Αρμονίας "ΙΣΟΙ ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ".
..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου