Διανόηση - Σκέψη,Σκέπτομαι - Διανοούμαι

ΠΛΑΤΩΝ : Είναι η διεργασία κατά την οποία θέτει κανείς ερωτήματα στον εαυτό του.
Είναι ο διάλογος που η ψυχή κάνει με τον εαυτό της σχετικά με εκείνα που εξετάζει.
Όταν η ψυχή ορίσει κάτι δρώντας είτε με ταχύτητα είτε με βραδύτητα και από τότε βεβαιώνει το ίδιο χωρίς να διστάζει,τότε τον ορισμό αυτό,τον θεωρούμε ως ΓΝΩΜΗ.
Αποκαλεί δε την διαμόρφωση γνώμης ΓΝΩΣΗ,και την γνώμη,διατυπωμένη γνώση.
..
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ : Είναι η ικανότητα χάρη στην οποία συλλαμβάνουμε γενικά την ουσία των πραγμάτων.
(Ως ΑΙΣΘΗΣΗ χαρακτηρίζει την ικανότητα μέσω της οποίας συλλαμβάνουμε την ουσία που είναι ενσωματωμένη στην ύλη.)
..
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ : Συσχετίζει την σκέψη με την ψυχή.Είναι ιδιότητα της ψυχής.
Κάθε είδους σκέψεις που φωλιάζουν μέσα μας ανήκουν στην ψυχή.
Ο άνθρωπος είναι μία οντότητα που αμφιβάλλει,συλλαμβάνει,βεβαιώνει,αρνείται,επιθυμεί,
που δεν επιθυμεί,που φαντάζεται επίσης,και που αισθάνεται.
"cogito,ergo sum = σκέπτομαι,άρα υπάρχω "
Προσδιορίζει τη σκέψη ως την αρχή κάθε αλήθειας και γνώσης.
Με τον όρο "σκέψη",εννοεί εκείνο που όντας τόσο βαθιά ριζωμένο μέσα στον άνθρωπο τον καθιστά άμεσο γνώστη.
Το 'σκέπτεσθαι' είναι η κατάδειξη των αποσαφηνισμένων ιδεών μέσω των οποίων διασφαλίζεται η νοητική σύλληψη των όντων.
..
ΣΠΙΝΟΖΑ : Η σκέψη είναι μία από τις δύο ιδιότητες του θεού,την οποία γνωρίζουμε.(Η 2η ιδιότητα είναι η Απειρία)Ο Θεός είναι σκεπτόμενη ύπαρξη.
Σκέψη και θεός είναι έννοιες συνυφασμένες.
Η σκέψη δεν υπερτερεί των άπειρων ιδιοτήτων του θεού.
..
ΚΑΝΤ : Η σκέψη είναι επιφορτησμένη με την ερμηνεία των φαινομένων,τα οποία ωστόσο δεν παράγει η ίδια.
Η γνώση δεν περιορίζεται στην σκέψη :
Σκέπτομαι ένα αντικείμενο και γνωρίζω ένα αντικείμενο,δεν είναι ένα και το αυτό πράγμα.
Για τη γνώση προυποθέτουμε δύο στοιχεία :
α.πρώτ' απ'όλα την έννοια,δια της οποίας ένα αντικείμενο περνάει στη σκέψη,και
β.την διαίσθηση,δια της οποίας προσδιορίζεται.
-Η σκέψη παύει να είναι μία καθαρή υποκειμενική πραγματικότητα,
είναι η θεμελιώδης αρχή που επιτρέπει τη γνώση,
αλλά δεν είναι παρά μόνο αυτό-.
..
ΧΕΓΚΕΛ : Η σκέψη δεν υποδεικνύει μία ενδόμυχη και καθαρά νοητική πραγματικότητα που αντιπαρατίθεται στην εξωτερική πραγματικότητα : πρόκειται για τη δραστηριότητα που αποτελεί την υπόδειξη της συλλογιστικής ταυτότητας μεταξύ υποκειμενικότητας και αντικειμενικότητας.
..
ΜΑΡΞ : Η σκέψη αποτελεί τη διαμεσολαβημένη και γενικευμένη ανάκλαση του αντικειμενικού κόσμου στον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Υφίσταται ταυτότητα στο ΕΙΝΑΙ και στη Σκέψη :
"Σκέψη και Είναι αποτελούν ασφαλώς δύο ξεχωριστά πράγματα,αλλά ταυτόχρονα συναπαρτίζουν μία ενότητα.''
..
ΕΝΓΚΕΛΣ : "Η ιδέα πως ο υλικός κόσμος,αντιληπτός από τις αισθήσεις,στον οποίο ανήκουμε κι εμείς οι ίδιοι,είναι η μόνη πραγματικότητα,και η συνείδηση μας και η σκέψη μας,δεν είναι παρά προ'ι'όντα ενός υλικού οργάνου,αναπόσπαστου μέρους του σώματος μας,του εγκεφάλου."
..