Χέγκελ,1770-1831,Εγελιανισμός,Απόλυτος Ιδεαλισμός

Σε αντίθεση προς τον φορμαλισμό του Καντ ο οποίος περιόριζε την σκέψη στην οργανωτική της λειτουργία,ο Χέγκελ επιβεβαίωνε την ταυτότητα της σκέψης και και του είναι στην 'Εννοια -Begriff-.
..
Όμως αυτή η ''ταυτότητα'' δεν ήταν το απόλυτο του Σέλινγκ από το οποίο έλειπε "η σοβαρότητα,ο πόνος,η υπομονή,και η εργασία του αρνητικού".
Σε αυτό το στείρο απόλυτο αντέταξε την ''Εννοια" η οποία επιτρέπει να αναγνωρίσουμε το ον με τη μεσολάβηση της εξωτερίκευσης.
..
Στο έργο του ''Η ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ'',1807,παρακολουθούμε αυτή την διαδικασία του όντος με την οποία το αντικείμενο,αναζητώντας την βεβαιότητα έξω απ'τον εαυτό του,την βρίσκει στον εαυτό του,και αντιτίθεται ως ''δυστυχισμένη συνείδηση'' κατ'αρχήν στα άλλα υποκείμενα,για να τα καταστρέψει και να τα εξουδετερώσει,για να συμφιλιωθεί τελικά με αυτό μέσα στο πνεύμα.
..
Στην καρδιά αυτής της διαδικασίας βρίσκεται η διαλεκτική,η εσωτερική κίνηση που ενυπάρχει στην πραγματικότητα,η εργασία του ορθού λόγου που συνίσταται στο να διαρθρώνει και να λύνει τις αντιθέσεις.
..
Ολόκληρη η φιλοσοφία συνίσταται στην έκθεση της τριάδας :
ΕΙΝΑΙ,
ΦΥΣΗ,
ΠΝΕΥΜΑ.
..
Καθένας απ'τους τρείς αυτούς όρους,αναπαράγει με την σειρά του την ίδια κίνηση της αναίρεσης του -Aufhebung- :
μέσα στον εαυτό του,
για τον εαυτό του,
της επιστροφής στον εαυτό του.
..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου