Η μεγάλη ανάπτυξη των μαθηματικών και των φυσικών επιστημών η οποία από την Αναγέννηση,επανήλθε στην ελληνική παράδοση που είχε σχεδόν εγκαταληφθεί μετά την εποχή του Αρχιμήδη,δημιούργησε νέες συνθήκες για τη φιλοσοφία.
..
Η κατάχρηση της μεθόδου συζήτησης με τα επιχειρήματα υπέρ και κατά,οδήγησε στον σκεπτικισμό τον οποίο εξέθεσε ο Μονταίν,1533-1592,στα ''ΔΟΚΊΜΙΑ'' του.
Αντίθετα η επιστήμη κατεδείκνυε την δύναμη του ορθού λόγου ο οποίος φτάνει σε βεβαιότητες.
..
Η φιλοσοφία τότε συνίστατο στο να τίθεται το ερώτημα πως αποκτήθηκαν αυτές οι βεβαιότητες και σε ποιές συνθήκες είναι δυνατόν να επιτευχθούν άλλες.
Είναι η εποχή που αρχίζει να εδραιώνεται η εμπιστοσύνη στην ανθρώπινη πρόοδο,κατά την οποία η σκέψη στρέφεται προς το μέλλον και στην εξέλιξη παρά προς το παρελθόν και στην επιστροφή στις απαρχές,κατά την οποία εξετάζεται η φύση της νόησης ώστε να αξιοποιηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο,με την άρση των εμποδίων που την αναχαίτιζαν.
..
Την πρώτη θέση κατέλαβε τώρα το πρόβλημα της ΜΕΘΟΔΟΥ.
Στη νέα αυτή άνθηση της σκέψης,η λογική του Αριστοτέλη,το ''ΟΡΓΑΝΟΝ'',που έδινε μόνο τους κανόνες της συζήτησης,βάσει αρχών δεκτών ''κατ'αυθεντίαν'',δεν επαρκούσε πια.
..
Ο Φράνσις Μπέϊκον δημιούργησε ένα ''ΝΕΟ ΟΡΓΑΝΟΝ'' που θα επέτρεπε μεγαλύτερη πρόοδο στην διερεύνηση των μυστικών της φύσης.
Δεν επρόκειτο για την καταγραφή,την ταξινόμηση και την ερμηνεία της κληρονομιάς του παρελθόντος,αλλά ζητούμενο ήταν μία μέθοδος επινόησης στην οποία το αποτέλεσμα δεν υπήρχε χάριν αυτού αλλά ως μέσον για να επιτευχθεί ένα νέο αποτέλεσμα.
..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου