Είναι η περίοδος της Αθήνας του Σωκράτη,του Πλάτωνα,του Αριστοτέλη.
Η συμβολή των φιλοσόφων αυτών υπήρξε καθοριστική στη διαμόρφωση της φιλοσοφικής σκέψης στη Δύση.
Οι στενότερες σχέσεις μεταξύ των πόλεων και των λαών,η επαφή με τους ξένους,αποδυνάμωσαν τον σεβασμό προς τους παλαιούς ηθικούς κανόνες που προέρχονταν από την παράδοση.
Οι σοφιστές αμφισβήτησαν την θεία προέλευση αυτών των κανόνων.
Ο Πρωταγόρας,485-411 π.Χ.,διακήρυσσε :
ότι οι νόμοι είχαν επινοηθεί από τον άνθρωπο και
ότι ο άνθρωπος είναι ''πάντων χρημάτων μέτρον''.
..
'Ετσι άρχισε να εδραιώνεται ένας ηθικός συσχετισμός,εχθρικός προς το συντηρητικό πνεύμα,
σχετικισμός του οποίου πολλά παραδείγματα παρατηρήθηκαν σε μεταγενέστερες ταραγμένες περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας,όπως κατά τον 18ο αιώνα.
Απ'την άλλη,η δημοκρατία ευνοούσε την ανάπτυξη της ρητορικής,δηλαδή της τέχνης του πείθειν ένα πολυπληθές και πολυσύνθετο ακροατήριο,όπως εκείνο της Εκκλησίας του Δήμου,η οποία αποφάσιζε για τα πάντα.
``````````````````````
Κατά τον Πλάτωνα,
τα δεδομένα των αισθήσεων είναι ασταθή,απροσδιόριστα,παραδικά,ανεξήγητα.
..
Η επιστήμη προϋποθέτει μια σταθερή πραγματικότητα,πάντα ίδια με τον εαυτό της,η οποία γίνεται γνωστή,όχι μέσω των αισθήσεων,αλλά από τον ορθό λόγο.
Όπως δεν υπάρχει ακριβής εικόνα στη φύση και όπως οι εικόνες για τις οποίες εκφέρει κρίσεις ο γεωμέτρης,δεν είναι εκείνες που σχεδιάζει στον πίνακα,αλλά εκείνες που έχει στη σκέψη του,έτσι και ο φιλόσοφος για να φτάσει στην αληθινή πραγματικότητα,πρέπει να προχωρήσει από το αισθητό στην καθαρώς νοητή ιδέα,της οποίας το αισθητό είναι ασαφές είδωλο.
..
Ο δυϊσμός,ο οποίος αντιτάσσει το αισθητό στο νοητό,εμπεριείχε,στη σκέψη του Πλάτωνος,και άλλες έννοιες.
Το νοητό αποτελούσε ένα είδος φυσικού περιβάλλοντος της ψυχής,η οποία έκπτωτη,έχοντας πέσει στη γη,είναι συνδεδεμένη με το σώμα,από το οποίο πρέπει να καθαρθεί για να επανέλθει στην πηγή της.
..
Η μετάβαση από το σκότος στην αλήθεια σημαίνει επίσης τη μετάβαση από το μιαρό στο αγνό,
από την έλλειψη στην αρετή,
από το μη αγαθό στο αγαθό.
..
Υπάρχει επίσης μια στενή σχέση ανάμεσα :
στον ασκητισμό και στην ζωή του πνεύματος,
στην καταφρόνηση του σώματος και την αγάπη,
στον Έρωτα που εξυψώνει στο νοητό και την υπέρτατη νόηση,αιτία όλων των άλλων,η οποία είναι το Αγαθό.
..
Κατά τον Πλάτωνα,λοιπόν,η φιλοσοφία είναι μία ορμή προς το υπερβατό και η πολιτική μεταρρύθμιση,η οποία υπήρξε η αφετηρία του,δεν ήταν παρά η προσπάθεια για την πραγμάτωση μιας πολιτείας τα μέρη της οποίας,οι τάξεις,βρίσκονται σε μία αναλογία όσο το δυνατόν αντίστοιχη με τις σταθερές και αιώνιες σχέσεις που επικρατούν μεταξύ των Ιδεών.
..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου