Νίκος Καββαδίας - Πούσι (1947) - Προσωπικές σκέψεις πάνω στο "Ὁ λύχνος τοῦ Ἀλλαδίνου"
Άξιος Ποιητής,φτωχή ψυχή.
Ξεκίνησε και παρέμεινε ο απλός θερμαστής,δεν έγινε ο Οδυσσέας της Πηνελόπης.
Προικίσθηκε από τον Διόνυσσο και πέταξε όσο ψηλά επιτρέπουν τα φτερά της πεταλούδας ψυχής του.
Δεν κατάφερε να περάσει τους φύλακες των επόμενων δύο ψυχικών κατωφλίων.
Στο ποίημα του Αλαδδίνου υποβάθμισε :
τον ίδιο τον Al-Addin στο επίπεδο του (του απλού πληρωμένου ναυτικού),
των λαγόνων (του κυβικού λίθου του φυσικού σώματος) στα ξύλινα βαρέλια των Κινέζων,
των ξύλινων φαλλών του Σίβα (του καταστροφέα της υλικής μας φύσης κ' Δημιουργού της Πνευματικής μας φύσης) σε μπιχλιμπίδια στο λαιμό των Παταγόνων (λαού προηγούμενης ανθρώπινης περιόδου),κ.α.
Το ταξίδι του,ταξίδι καθαρά εμπορικό,από την Κίνα στην Σκύρο,δηλαδή,από Δύση σε Ανατολή,δεν έχει καμία απολύτως αντιστοιχία με ταξίδια ημίθεων (Ηρακλέους) ή και θεών (Οσίριδος),ταξίδια στην υποσυνείδητη-σκοτεινή φύση μας.
Βλέπει δοκιμασίες,αλλά ως απλώς παρατηρητής τις προσπερνάει : ούτε μαγικές ωδές,ούτε μυητικά τεχνάσματα.
Δεν αναζητά ούτε την Jasmine του Al-Addin,ούτε την Ευρυδίκη του Ορφέα,ούτε την Περσεφόνη του Ηρακλή,ούτε την Πηνελόπη του Οδυσσέα.
Αναμφισβήτητα,όμως,είναι ευχάριστη δημιουργία,έστω και με κλεμμένες υψηλές λέξεις-έννοιες.
Ὁ λύχνος τοῦ Ἀλλαδίνου
Aladdin is an impoverished young ne'er-do-well in a Chinese town, who is recruited by a sorcerer from the Maghreb=MAG=a Zoroastrian priest.
Al-Ad-Din=Al=El + Adad =Adad/Ishkur is sometimes son of the moon god Nanna/Sin.
Τὴν ἀνεξήγητη γραφὴ νὰ λύσω πολεμῶ
ποὺ σοῦ χαράξαν πειρατὲς Κινέζοι στὶς λαγόνες.
Κίνα=η μετακατακλυσμική ήπειρος,η Αρχική της Κάλι Γιουγκά,οι Μανούσοι της 4ης Φυλής.
Λαγόνες=η κυβική πέτρα του φυσικού σώματος.
Γυμνοὶ μὲ ξύλινους φαλλοὺς τριγύρω στὸ λαιμό,
Φαλλός-Σίβα=Ο καταστροφέας της υλικής φύσης κ' ο Δημιουργός του Πνευματικού Ανθρώπου.
μᾶς σπρώχναν πρὸς τὴ θάλασσα μὲ τόξα οἱ Παταγόνες.
Παταγόνες=της 3ης φυλής,οι νομάδες,αυτοί χωρίς την εξατομικευμένη ψυχή.
Σπρώχνουν τον παντοτινό αναζητητή της Γιασμίν-Ψυχής στο ναυτικό του ταξίδι στα νερά της Ζωής-Μύησης.
Κόκκαλο ρίξε στὸ σκυλὶ τὸ μαῦρο ποὺ ἀλυχτᾶ
Τάϊσε τον φύλακα του κατωφλίου
καὶ στεῖλε τὴ «φιγούρα» μας στὸν πειρατὴ ρεγάλο.
Η Φιγούρα=το αιθερικό διπλό
Πές μου, ποῦ βρέθηκε ἡ στεριὰ στοῦ πέλαου τ᾿ ἀνοιχτὰ
καὶ τὸ δεντρὶ μὲ τὸ πουλὶ ποὺ κρώζει τὸ μεγάλο;
Πουλί=Ψυχή=Το σώμα Μπα των Αιγυπτίων
Το Μεγάλο Πουλί=Η ομαδική ψυχή=Το Μάνας
Γιὰ τὸ ἄστρο τῆς Ἀνατολῆς κινήσαμε μικροί.
Ο Λούσιφερ=Ο Φωτοδότης=το άστρο της Ανατολής=η Αφροδίτη
Πουλί, πουλάκι στεριανό, θάλασσα δὲ σοῦ πρέπει!
Καὶ σὲ ποὺ σὲ φυτέψαμε, παιδί, στὸ Κονακρί,
μὲ γράμμα συμβουλευτικό της μάνας σου στὴν τσέπη.
Από την Κίνα στην Παταγονία,μετά στην Νήσο Αλμποράν (Γιὰ τὸ ἄστρο τῆς Ἀνατολῆς),κατόπιν στην Αφρική στο Κονακρί,ταξίδι αντι-ωρολογιακό-,όπως το ταξίδι του νυχτερινού Οσίριδος,ταξίδι της νύχτας,ταξίδι στον Κάτω Κόσμο.
Τοῦ ναύτη δῶσ᾿ του στὴ στεριὰ κρεβάτι, καὶ νὰ πιεῖ.
-Ὅλο τὸν κόσμο γύρισες, μὰ τίποτα δὲν εἶδες...-
Μὲς στὸ μετάξι κρύβονταν τῆς Ἴντιας οἱ σκορπιοὶ
κ᾿ ἔφερνε ὁ ἀγέρας τῆς νοτιᾶς στὴν πλώρη ἄμμο κι ἀκρίδες.
Σημάδι μαῦρο ἀπόμεινε κι ἂς ἔσπασε ὁ χαλκᾶς.
-Στὴν ἀγoρὰ τοῦ Ἀλιτζεριοῦ δεμένη νὰ σὲ σύρω.-
Καὶ πήδηξ᾿ ὁ μικρὸς θεὸς μία νύχτα, τῶν Ἰνκᾶς,
στοῦ Αἰγαίου τὰ γαλανὰ νερά, δύο μίλια ὄξω ἀπ᾿ τὴ Σκύρο.
Μεσάνυχτα καὶ ταξιδεύεις δίχως πλευρικά!
Σκιάζεσαι μήπως στὸ γιαλὸ τὰ φῶτα σὲ προδίνουν,
μὰ πρύμα πλώρα μόνο ἐσὺ πατᾶς στοχαστικά,
κρατώντας στὰ χεράκια σου τὸ λύχνο τοῦ Ἀλαδδίνου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου